تفاوت ابداع و نو آوری با اختراع (قسمت دوم)

– موانع نوآوری:

این موانع عبارتند از :

• عدم تشویق و حمایت از پیشتازان و حامیان نوآوری
• نپذیرفتن ریسک، شکست و اشتباه های کار کنان به عنوان مسئله ای اجتناب ناپذیر در پروسه نوآوری
• دسترسی نداشتن، به منابع امکانات و تجهیزات
• نداشتن وقت آزاد برای فکر کردن درباره ی ایده ی نو
• دست به دست گرداندن پیشنهادها و ایده ای نو برای اخذ تایید
• پاسخ ندادن سریع به ایده ها و پیشنهادهای جدید و فقدان سیستم پیشنهادی های بی نام
• عدم اطمینان از سرقت ایده ها
• عدم آگاهی از معیارهای ارزیابی ایده های نو
• ناآگاهی کارکنان نسبت به توقع و انتظار مدیریت از خلاقیت تک تک افراد
• انزوای مدیریت ارشد
• دسترسی نداشتن به اطلاعات موثق، شفاف، مرتبط و به موقع ساختار مکانیکی
• افق زمانی کوتاه مدت برای سودآوری
• فقدان سیستم پاداش و پیشنهادی اثر بخش و سریع
• تعارض، تنش و نارضایتی کارکنان
• ارتباط نداشتن و همکاری نکردن واحد تحقیق و توسعه با مشتری و تحقیقات بالاتر
• دلگرمی زیاد از حد مدیریت
• اعتقاد به اینکه نوآوری به راحتی به دست می آید. مبارزات و سیاست بازی های سازمانی
• اطلاعات بیش از حد
• فقدان دورنمای مشترک نسبت به نوآوری

– مزایای نوآوری :

الف -ایجاد بازارهای جدید برای کسب‌وکار؛

ب -کاهش هزینه و قیمت تمام‌شده محصولات تولیدی؛

پ -مدیریت کاراتر کارکنان؛

ت -افزایش سهم بازار و رشد سبد محصولات شرکت؛

ث -افزایش سودآوری شرکت؛

ج -افزایش رقابت‌پذیری در بنگاه.

– تفاوت اختراع و نوآوری:

گرچه نوآوری و اختراع یکسان به نظر می رسند ، اما تفاوت زیادی بین آنها وجود دارد. نوآوری مربوط به نوآوری و نوسازی است ، در حالی که اختراع مربوط به خلق چیز جدید است. نوآوری منجر به خلاقیت می شود و این می تواند در جنبه های مختلف زندگی ، درست از صنایع گرفته تا مدیریت شخصی ، اعمال شود. اگر ما مورد اختراع قرار دهیم – شرکت ها به یک دلیل اختراعات خود را به ثبت می رسانند ، این یعنی جلوگیری از سوء استفاده از ایده آنها. برخی از افراد در واقع نوآوری می کنند و برای رسیدن به رویاهای خود تلاش می کنند. این رویاها وقتی به واقعیت تبدیل می شدند تأثیر بسیار زیادی بر جهان داشتند. از این رو ، باید به آنها اعتبار لازم داده شود و افرادی که در پشت سرشان هستند باید بتوانند از آن سرمایه گذاری کنند. این نوآوری های آنها منجر به اختراعات شد که پس از آن ثبت اختراع شدند.بنابراین نوآوری مهمتر از اختراع یا مخترع است ، کسی که ممکن است چیزی را ابداع کند که فایده ای ندارد یا کم ندارد. اختراع تبدیل مفاهیم جدید به ایده های اساسی است.

از طرف دیگر نوآوری در مورد این است که این افراد به کاربر نهایی برسند یا آنها را به بازار عرضه کنند.اختراع چیز تازه ای است و هنوز برای جهانیان شناخته نشده است ، در حالی که ممکن است نوآوری برای صنعت یا سازمان جدید باشد ، اما ممکن است برای دنیا تازگی نداشته باشد. اختراع عملی است و می تواند توسط مردم ارزیابی یا احساس شود. از طرف دیگر نوآوری یک ایده مدرن است که می تواند در شرایط کنونی اعمال شود.طبق یک مکتب فکری ، نوآوری اختراعی به علاوه بهره برداری است. نوآوری در مورد گرفتن یک چیز ملموس و سپس استفاده از آن به روش های جدید و پیشگام است.

نکته: نوآوری مترادف با اختراع نیست، بلکه گسترش و بسط یک اختراع است.

مخترعی را در نظر بگیرید که به یک یافته بسیار بزرگ دست می‌یابد. اگر وی قابلیت ساخت و عرضه اختراع خود به دیگران را نداشته باشد و فردی را نیز پیدا نکند که این امر را بر عهده گیرد، آنگاه اختراع او برای دنیا ناشناخته مانده و منجر به خلق ارزش افزوده نخواهد شد. یک مثال خوب برای این مسئله، اختراع دستگاه کپی است .

نکته:برای تبدیل یک اختراع به نوآوری، نیاز است که چندین منبع، شامل دانش، مهارت، قابلیت‌های فناورانه و … را با هم متحد نموده و با دانش تولید، مهارت‌های مدیریتی، امکانات بازاریابی، سیستم توزیع و از همه مهم‌تر، منابع مالی کافی، آن را در قالب یک محصول نهایی ارزشمند، به بازار عرضه نماییم.

در واقع، اختراع شامل خلق یک ایده بدیع و تبدیل آن به یک دستگاه، فرایند و یا روش انجام کار است که در ادامه، با بسط و توسعه آن، به یک نوآوری بدل می‌شود. از این منظر، نوآوری فرآیندی پیوسته است که طبق تعریف سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) و کمیسیون اروپا، عبارت است از: «پیاده‌سازی یا بهبود یک محصول، کالا، ایده یا روش جدید بازاریابی، یا یک روش سازمانی جدید در امور تجاری، محیط کاری و روابط خارج سازمانی». این تعریف، به‌خوبی دامنه وسیع نوآوری و موارد تحت پوشش آن را نشان می‌دهد.

نکته:فرآیند نوآوری را می‌توان متشکل از مجموعه‌ای از مفاهیم مختلف، شامل آموزش، تحقیق و توسعه، ساختارهای پشتیبانی، انتقال فناوری، مدیریت، بازاریابی و سرمایه‌گذاری دانست که عدم دقت به هر یک از حلقه‌های فوق، موجب می‌شود تا نوآوری و ایجاد یک محصول یا فناوری مبتنی بر ایده‌ای خلاقانه، با شکست مواجه شود. ویژگی مشترک تمام نوآوری‌ها، این است که حتماً به مرحله اجرا درآمده و پیاده‌سازی گردد. زمانی می‌توان یک نوآوری را اجرا و پیاده‌سازی شده دانست که به بازار تقاضا (اعم از مصرف‌کننده نهایی یا یک شرکت استفاده‌کننده فرآیند)، عرضه شده باشد.

همچنین بخوانید:

قسمت اول تفاوت ابداع و نو آوری با اختراع