در این نوشتار می خواهیم پیرامون بحث شیر بها سخن بگوییم موضوعی که در اختلافات زناشویی در محاکم خانواده مورد بحث است وخیلی ها به دنبال پس گرفتن یا مطالبه آن هستنددر مورد این مطلب که اساسا در یافت شیربها چه فلسفه ای دارد وآیا دریافتش صحیح است یا خیر وآیا در قانون مطرح شده سخن می گوییم.در ابتدای سخن باید گفت در دین اسلام به صراحت به شیربها اشاره ای نشده است اما تأکید گردیده در صورتی که داماد قبل از جاری شدن خطبه عقد قبول نماید که شیربها را پرداخت کند این مبلغ بر ذمه اوثابت و بایستی پرداخت کند، به عبارت دیگر می توان گفت که پرداخت شیربها در اسلام نیست و به طور شرعی به پرداخت آن اشاره ای نشده است، اما اگر هنگام جاری شدن خطبه عقد با رضایت دو طرف تعیین گردد اشکالی نداشته و جایز است. قانون در خصوص شیربها ساکت است ومقرراتی هم برایش مسلما پیش بینی ننموده است اما برای باز کردن وتشریح موضوع لزوما می بایست به عمومات قصد دو طرف وعرف جامعه مراجعه کنیم رسم پرداخت شیر بها درعقد ازدواج در تعدادی از خانواده های ایرانی رواج دارد وبه این شکل است که داماد یک مبلغی را به خانواده عروس (مادر زن) می پردازد واین مبلغ جدای از مهریه محسوب می گردد نتیجتا شیربها پولی است که بعنوان کمک هزینه مراسم یا تهیه جهیزیه هنگام عقد بین خانواده عروس تقدیم کند باید قبل مراسم عروسی پرداخت شود گاهی داماد به خانواده عروس تقدیم می کند باید قبل مراسم عروسی پرداخت شود گاهی داماد بجای پول خرید قسمتی از لوازم جهیزیه را عهده دار می شود شیربها در قانون بطور واضح مطرح نشده است اما در عرف ورسم ورسوم بسیاری از مردم رواج دارد که طبق قانون مدنی ماده10پرداخت آن در شرط ضمن عقد یا سایر توافقات اشکالی ندارد گاهی شیر بها با هدف هبه یا بخشش پرداخت می شود که در صورت به هم خوردن ازدواج قابل پس گییری نیستاگر عین آن موجود باشد که البته باید قصد دو طرف پرداخت که به چه نیتی شیر بهارا تنظیم کرده اند .در هرحال قاضی در صورت اختلاف شیر بها به قصد طرفین وعرف وعادت وشرایط توجه می کند وبطور مثال اگر قصد طرفین صلح بلاعوض یا هبه معوض(بخشیدنی که عوضی در مقابلش در یافت کند)یا تعهدی برای شخص ثالث در ضمن عقد ازدواج باشد قبلا استرداد نیست.ناگفته نماند اگر شیر بها جزئی از جهیزیه باشد ودر سیاهه نگاشته شده باشد در صورت موجود بودن طبق ماده7 103قانون مدنی می توان از دادگاه شیر بها را پس گرفت.
نکته تلخ این است که شیربها با مهریه اشتباه گرفته می شود و انجاست که دامادرا مجبور می نماید که هردو را به اجبار پرداخت کند. این در موردی است که باید دقت نظر داشته باشیم مهریه مبلغی است که هنگام عقد بر ذمه داماد قرارداده می شود ولی شیربها به صورت کاملا توافقی بین دو طرف تعیین می شود. به بیان دیگر اقا داماد راه فراری برای اینکه مهریه را پرداخت نکند ندارد چرا چون که براساس روایات ومبانی اسلامی در مورد فلسفه ازدواج، مهریه در واقع وسیله ای است که داماد با استفاده از آن عروس خانم را به ازدواج متمایل می سازد. شیربها اما بطور معمل برای ساده تر کردن امر ازدواج صورت می گیرد. شیربها یک کمک هزینهاست جهت برگزاری مراسم عروسی یا خرید جهزیه است
در منابع اسلامی ما ودر خود اظهار نظرات مراجع تقلید این موضوع بیان شده است که اگر آقا داماد شیربها را با ميل و رضايت خودش ندهد وفقط بخاطر این مطلب كه خانواده عروس مانع ازدواج آنها می شوند قبول بنماید، در اين حالت دريافت شیر بها امری مطلقا حرام است.
جهت دریافت مشاوره حقوقی آنلاین و تلفنی از وکلای برتر ایران اینجا کلیک فرمایید
سلام شیربها حسب عرف فقط در حق مادر است و به جز او کس دیگری حق مطالبه ندارد و این حق از زمان تولد تا دو سالگی است به شرط اینکه مستقیم از پستان مادر شیر خورده باشد یعنی از شیره وجود مادر تغذیه کرده باشد و اگر شیر خشک به طفل داده باشد حق دریافت شیربها را ندارد.
مسئول پرداخت شیربها در زمان طفولیت پدر و جد پدری است و اگر این اشخاص نباشند یعنی فوت کرده باشند از اموال متوفی اخذ میشود
و در زمان ازدواج هم این حق به مادر تعلق دارد و او میگیرد لکن در صورت به هم خوردن وصلت اقوی این نظریه است که قابل برگشت به زوج خواهد بود